ΦΟΒΑΜΑΙ...

Φοβαμαι ρε γαμωτο...
Θελω τοσο πολυ να ερθει ο καιρος να παω να βρω σπιτι... το δικο μου σπιτι... το σπιτακι μου... που θα το παραταω κ θα το μαζευω οποτε θελω εγω...
Θελω τοσο πολυ να παω στο Πανεπιστημειο... να δω τα μαθηματα... να δω την χημεια που τοσο μου αρεσει... μα φοβαμαι εχω 2 χρονια να κανω μαθηματα και μαλλον δεν εχω καμια σχεση μαζι της...
Θελω να φυγω απο το σπιτι μου... με κουρασε αυτη η ατμοσφαιρα... δεν αντεχω αλλο τους καυγαδες τους... μα φοβαμαι... τι θα κανει το παιδι χωρις εμενα? η μαμα? ο μπαμπας? που θα μιλανε? ποιος θα τους ακουει? ποιος θα τους ηρεμει? ποιος θα πηγαινει για εναν καφε μαζι τους? κ ο μικρος με ποιον θα παιζει? σε ποιον θα μιλαει κ ποιος θα τον μαζευει? ποιος θα τον βοηθαει στα μαθηματα? ναι ενταξει δεν θα καταστραφουνε κιολας... αλλα... Ενταξει σιγουρα θα τα βγαλουν περα... ο καθενας με τον τροπο του... κ στο κατω κατω γι'αυτο ειναι το τηλεφωνο...
Ηθελα τοσο πολυ να φυγω... να τα αφησω ολα πισω μου... να ζησω αυτην την "φοιτητικη ζωη" που ολοι λενε... να γνωρισω νεους ανθρωπους... κ οσο περναει ο καιρος τοσο πιο πολυ ανυπομωνω να φυγω... να παω να βρω σπιτι να το δω... να το φτιαξω... να ξεκινησει το πανεπιστημιο... να δω τα μαθηματα...
ΑΛΛΑ... αυτο το γαμημενο το αλλα θα με τρελανει...
ΦΟΒΑΜΑΙ... κ φοβαμαι πιο πολυ να τους το πω κ να τους το δειξω... που κ που τα λεμε με τα κοριτσια... το βλεπω κ στο δικο τους βλεμα οτι και εκεινες εχουν τις ιδιες ανησυχειες... αλλα δεν το λεμε... δεν ξερω το γιατι... αλλα δεν λεμε ποσο φοβομαστε...
Μα γιατι? εγω ποτε δεν ειχα προβλημα με το αγνωστο... η μηπως ειχα κ δεν το ηξερα επειδη δεν το ειχα αντιμετοπισει ακομα... Αχ ανησυχω... κουραστηκα...
Ειναι και το κωλοβιβλιο που διαβαζω τωρα... με εχει ανησυχησει... μιλαει για το ειτζ... κ το φοβαμαι τοσο και αυτο...

ΑΧ ΟΛΑ ΤΑ ΦΟΒΑΜΑΙ... τι να κανω ρε γαμωτο? οσο περναει ο καιρος τοσο πιο πολυ ανησυχω... τοσο πιο πολυ φοβαμαι... ΑΑΧΧΧ... γιατι το επαθα αυτο???? Αφου ηθελα τοσο να περασει ο καιρος... να τελειωσει το καλοκαιρι...

Ο καλυτερος εραστης!!

Επιτέλους βρέθηκε απάντηση για το ποίος είναι ο καλύτερος εραστής του κόσμου!!!


Είναι ο Ύπνος.
Ναι και όμως είναι αλήθεια.
Γιατί:

> -Τους παίρνει όλους!!!!

> -Σε παίρνει κάθε μέρα!!!!

> -Μπορεί να σε πάρει πάνω από 1 φορά την μέρα!!!

> -Σε παίρνει για πολλές ώρες!!!

> -Του αρέσουν τα ομαδικά (μας πήρε ο ύπνος όλους μαζί)!!!!!

> -Δεν τον ενοχλεί το μέρος (με παίρνει ο ύπνος όπου να 'ναι)!!!!!

> -Αν δεν σε πάρει στεναχωριέσαι (Δεν με παίρνει ο ύπνος)!!!!!

> -Έχει ιαματικές ικανότητες (με πήρε ο ύπνος και συνήλθα)!

> -Είναι ύπουλος (μόλις έκλεισα τα μάτια με πήρε ο ύπνος)!!!!

> -Ανυπομονείς να σε πάρει (Πότε θα με πάρει ο ύπνος)!!!!

> -Αν σε πάρει για πολλές ώρες είσαι πιασμένος!!

> -Σε παίρνει όποτε θέλεις!!!

> -Πολλές φορές μας προτρέπουν να τον πάρουμε (ξάπλωσε να σε πάρει ο> ύπνος)!!!

> -Ζηλεύουμε αν τον παίρνουν μόνο οι άλλοι ( σε πήρε ο ύπνος, και τον πήρα> και εγώ λιγάκι)!!!!



(χαίρομαι που πια το παραδέχονται κ άλλοι.. Γι' αυτό εγώ τον αγαπάω τοοοοοοοσο...!!!)

καλοκαίρι 2009- μεταπανελληνίων εποχή...

Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω... Δεν ξέρω τι θέλω να γράψω... Αλλά θέλω εδώ κ μέρες να γράψω κάτι...

Τέσπα... Ξέρετε... Τέλειωσαν οι Πανελλήνιες... Αρκετά καλά τα πήγα... Όχι όσο θα ήθελα αλλά δεν είναι κ άσχημα... Πάντως αρχιτεκτονική δεν πιάνω... κ μετά δεν ήξερα τι θέλω... Φανταστείτε τι έγινε... Ο καθένας έλεγε το δικό του... Όλοι κάτι ήθελαν... η μαμά νηπιαγωγός για να βρω εύκολα κ γρήγορα μια δουλειά που δεν θα κουράζομαι πολύ... ο μπαμπάς πληροφορική γιατί λέει πως μπορώ να ασχοληθώ με αρκετά πράγματα κ δεν θα με περιορίσει... ο αδερφός μου ήθελε όπως κ να έχει να πάω στην Αθήνα... να πάρει διαρκείας κ να έρχεται στο γήπεδο...
Τελικά δήλωσα χημικό στα Γιάννενα... (τί είπατε? βλακεία έκανα?) Ναι αυτό μου είπαν όλοι... Πού να τρέχω εκεί πάνω είναι μακριά.. κ το χημικό τι μέλλον έχει? κανείς δεν πηγαίνει... ο διορισμός στον ασεπ είναι δύσκολος κ η έρευνα δεν είναι για τις γυναίκες... Ένας πανικός... Σαν να μου έλεγαν πως αυτό που έκανα ήταν αυτοκτονία... Ευτυχώς που αυτή την στάση δεν την είχαν οι δικοί μου (μπαμπάς, μαμά), αλλά οι υπόλοιποι... Η μαμά δλδ με έφερε σε επαφή με κάνα δυο χημικούς που μ είπαν πως τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα κ πως οι χημικοί δεν μένουν από δουλειά... απλά δεν παίρνουν τους τρελούς μισθούς... ο ένας είχε σπουδάσει κ στα Γιάννενα κ μου είπε πως θα περάσω τέλεια... Μετά μου είπαν κ άλλοι πως θα είναι τέλεια τα Γιάννενα κ πως θα περάσω πολύ καλά...

ΤΕΣΠΑ... αυτά με τη σχολή... τελικά έχω κ εγώ τις αμφιβολίες μου γιατί πρέπει καλοκαιριάτικα να διαβάσω χημεία αφού είχα να κάνω 2 χρόνια... αλλά θα δείξει...!

Κατά τα άλλα περνάω πολύ καλά...
Πήγα 5 μέρες για ελεύθερο κάμπινγκ κ ξετρελάθηκα... κ μια βδομάδα διακοπούλες... Τώρα έχει έρθει κόσμος στο χωριό κ είμαστε όλο βόλτες... Όπως καταλαβαίνεται δλδ δεν με βλέπει το σπίτι... :) :)