Όλοι αυτοί οι πολεοδόμοι, φιλόσοφοι, οικονομολόγοι, καθηγητές κτλ. που γράφουν, συζητούν, αγορεύουν σε συνέδρια και σε σεμινάρια για τη βαρβαρότητα των πόλεων, τη μαζοποίηση, την αλλοτρίωση, το αδιέξοδο του σύγχρονου τεχνολογικού πολιτισμού, από προοδευτική πάντα σκοπιά, αριστερή και συνήθως άκρως ριζοσπαστική -πόσο βολεμένοι οι ίδιοι σε θέσεις με γερούς μισθούς και επιμίσθια, με παροχές και ταξίδια, πόσο δεμένοι οι ίδιοι με το σύστημα που καταριούνται και, υποτίθεται, αγωνίζονται για την ανατροπή του, πόσο βέβαιοι τελικά πώς τίποτα ευτυχώς δεν κινδυνεύει ν' αλλάξει, τουλάχιστον στο άμεσο προσεχές μέλλον.
<<Με προκαλούν>> είπες.
Μανόλης Αναγνωστάκης
<<Το περιθώριο>>
Έτυχε και το διάβασα κάπου και είπα να το ανεβάσω! Έτσι ακριβώς δεν είναι τα πράγματα? Όλοι όσοι βγαίνουν στις τηλεοράσεις, οι πολίτικοι και γενικότερα όσοι μπορούν να ακούγονται και να επηρεάζουν δεν είναι αυτοί που είναι βολεμένοι, με τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία κτλ. κτλ.... ε?
Πως αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν τα προβλήματα του μέσου Έλληνα και να προσπαθήσουν να τα αλλάξουν?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου